پسر کـه رفت، پدر هم غریب می‌گردد
زمینه
هوای خیمه گرمه هوای دل ها سرده
دعا کنید که شاید عمو دیگه برگرده
گمونم دیگه بی چاره ایم
از الان دیگه آواره ایم
از الان هممون شاهدِ
حراج سر شیر خواره ایم
فکر بی عمو، زنده موندن آزارم میده
بی عمو گلای باغ زهرا زرد و خشکیده
نه صبر کن، داره میاد. باباس! خمیده. رنگش پریده!
گمونم دیگه بی چاره ایم
از الان دیگه آواره ایم
از الان هممون شاهدِ
حراج سر شیر خواره ایم
بعد عمو میگیرن، شش ماهه را از مادر
عمو نباشه میشه نوبت علی اصغر
بین خیمه ها هرجا میری، حرف دستاشه
هیشکی فکر نمیکرد بابا روزی انقدر تنهاشه
کی فکر میکرد یه روزی دستاش جدا شه.
یه روز عمو نباشه
یه لشکر برا غارت میاد
با بغض و با جسارت میاد
عمود حرم افتاده و
داره حرف اسارت میاد
گمونم دیگه بی چاره ایم
از الان دیگه آواره ایم
از الان هممون شاهد
حراج سر شیر خواره ایم
صید دریا تیر شد همینه که دردناکه
لشکر کفتار شیر شد حالا که روی خاکه
متحد شدن، دور جسمش از بس نامردن
حالا که نه دستی داره نه چشمی، دورش کردن
وای میان خاک و خون، زهرا گرفته سرش و به دامن
چه مظلوم شده نقش زمین
عزیزه دله ام البنین
کنارِ مادرش فاطمه
رسیده امیر المومنین
ای علمدار یا ابالفضل
برای دریافت سبک روی عکس بالا کلیک کنید.
روضه
از سوز سینه میکشم آه، سلام یا بقیه الله
فدای اشک چشم اشک بارت، آقای من آجرک الله
کسی چه میدونه کجایی! کجایِ دشت کربلایی؟
تو خیمه ی عموت اباالفضل، یا که کنار عمه هایی
ما مهمونای شهداییم، ما راهی کرب و بلاییم
تو روضه خون لبِ سقا، ما های شماییم
تموم دنیا روضه خونه، اشکام میریزه دونه دونه
بهونه ی گریه هام امشب، عموی صاحب امونه
ساقی کربلا اباالفضل، امید خیمه ها اباالفضل
آبـــــــــروی ام بنیـــــن و، آینه ی مرتضی اباالفضل
یادمه مادرم که میگفت، ای فدای روضه ی اباالفضل
همه پس اندازش و می داد، برای روضه ابالفضل
اون که میگیره حاجتش رو، هرکی تو روضه هاش میشینه
دوای دردایِ مریضاش، تو سفره ی ام بنینه
خدای عشقِ عاشقاشه، ولی خودش عاشق ارباب
به روی پاهاش بوسه ی موج، به روی شونش سر مهتاب
حسین نگاه می کرد به چشماش، زینب دعا میخوند تو گوشش
لباس رزمش و تنش کرد، یه مشک خالی روی دوشش
لالایی رباب این شد، بخواب مادر دورت بگرده
چشمات و روی هم بزاری، عموت با آب بر میگرده
کسی نمونده توی دنیا، مرامش و ندیده باشه
فرات از اینجا خیلی دور نیست، دیگه الان باید رسیده باشه
الان دیگه تو آب رفته، مشکش و زیر آب برده
عموت و که میشناسی مادر، مطمئنم که آب نخورده
الان شده سوار اسبش، راهی خیمه هایِ شاهه
بزار ببینم از تو خیمه، چشم همه حرم به راهه
آب خنک شبیه بارون، مهمون میاره برا مهمون
بخواب تا انتظار کم شه، تا وقتی که بیاد عمو جون
عمو با مشک خالی رفته، کار عمو نشد نداره
گریبون نهر رو میتونه، بگیره تا حرم بیاره
وای اگه آب نخورده باشه، جون به تنش نمونده باشه
وای اگه روی زمین بیوفته، از رو زمین نتونه پاشه
کنار علقمه شلوغه، حسین تنها بین لشکر
رو دامنش گرفته ارباب، سر شکسته ی برادر
امیر لشکرم بلند شو، بی تو کجا برم بلند شو
پاشو ببین که بی حیا ها، دارن میرن حرم بلند شو
سر مگه با تبر شکسته، چیشد که اینقدر شکسته
دست تو از بدن جدا شد، قد من از کمر شکسته
داغ تو ای دار و ندارم، کجایِ این دلم بذارم
پاشو بریم کاری نکن که، برم رقیه رو بیارم
دستت و توی آب بردی، این همه راه مشک و آوردی
گذشته آب از سر خیمه، خودت یه خورده آب میخوردی
تموم دلخوشیم همینه، مادرم اومد از مدینه
تو نیستی اونوقتی که دشمن، میاد با چکمه روی سینه
تو نیستی اونوقتی که آتیش، دامن خیمه رو میگیره
پنجه ی وحشی ها تو غارت، گوشه ی معجرو میگیره
تو سر نهاده ای روی دامان فاطمه
من را بگو، که رو به زمین میشود سرم
یه قلب مبتلا تو این سینه، مریضمو دوام ابالفضله
سینه ما ا وقفِ، موقوف آقام ابالفضله
برای دریافت سبک بر روی تصویر بالا کلیک کنید.
درباره این سایت